Przedwiośnie
w Ogródku
|
Ogródek jest małą wioską
położoną przy
bocznej drodze, nad dwoma jeziorami: Ogródek i Kraksztyn. Wioska
sprawia
wrażenie uśpionej, oddalonej od głównego nurtu zmian w Polsce. Jednak
piękne
położenie wioski nad wodą, wśród morenowych wzgórz wróży wiosce
obudzenie
się z drzemki i zainteresowanie jej pragnącymi wypoczynku w ciszy i
spokoju
mieszczuchami nie tylko z kraju.
W ogródku mieszkał i
tworzył Michał Kajka - mazurski poeta piszący w
języku polskim na ziemi, gdzie polski był urzędowo tłamszony przez
pruską
administrację, gdzie wszelkie ślady polskości były zawzięcie
wymazywane,
łącznie ze zmianą dawnych, historycznych, polsko brzmiących nazw
miejscowości. Wiersze Kajki urzekają niezwykłym urokiem i prostotą, a
ich
treść wiąże się z codziennością tej ziemi i tęsknotą za powrotem Polski
do tej krainy oderwanej od ojczyzny, gdzie pozostali Polacy wraz z ich
językiem. Z wierszy Kajki emanuje uwielbienie dla piękna Mazur.
Michał Kajka, Dom Rodzinny
Rodzinna strzecho, co mi w tęskności
Słyniesz z uciechy od mej młodości!
Niech lśnią z uciechy wspaniałe grody,
Rodzinnej strzechy milsze zagrody!
Niech w innym kraju pachną owoce
Tak jakby w raju kwiaty urocze.
Niech cudze strony chwali kto inny,
Ja - swe zagony i dom rodzinny!
Dźwięk ojców mowy, rodzinna strzecha
I umysł zdrowy - jest ma uciecha!
|
Michał Kajka, O
Mazurskich Jeziorach
(fragment)
O jeziora tak wspaniałe,
Co zdobicie nasze strony,
Czyli wielkie, czyli małe,
Każdy z nas zadowolony
I podziwia wasze brzegi,
Wasze kształty i też biegi.
Kiedy stanę przy twym brzegu
I tam wątek myśli snuję
O twym kształcie, o wód biegu,
Serce jakiś powab czuje,
Wzrok zaś śledzi przestrzeń wkoło,
Jakoś raźnie i wesoło.
W dali gdzieś tam łódka płynie
I po falach się unosi,
Z łodzi rzewna piosnka płynie,
Co ją pierś mazurska głosi,
A jej wdzięczne, miłe tony
Echem płyną na wsze strony.
|
Michał Kajka nie doczekał
powrotu Polski na Mazury i odrodzenia języka
polskiego, umarł w 1940 roku. W Ogródku w domu, w którym mieszkał,
znajduje
się muzeum poświęcone jego pamięci.
|