Francja 2018
Notatki z podróży do Niemiec i Francji, 15-28 października 2018

Ostatnie zmiany: 12 listopada 2018
Kościół w Vence

Jest to romańska katedra, po francusku nazwana Cathédrale de la Nativité-de-Marie de Vence. Jej początki sięgają IV wieku. Kościół był siedzibą biskupstwa. Obecnie jest to jeden z najcenniejszych zabytków Vence.

W kościele nie robiłem zdjęć z lampą błyskową i są one nieco gorszej jakości. Nie chciałem zakłócać spokoju. Kościół jest odwiedzany przez dość dużą liczbę turystów. Na wysokości pierwszego piętra, nad nawami boczymi znajdują się pomieszczenia, gdzie wyeksponowane są drewniane rzeźby, które były elementami drogi krzyżowej. Na piętrze znajduje się też wystawa ornatów, pastorałów i zabytkowych szopek przedstawiających różne sceny związane z religią katolicką, np. wyobrażenie raju z Adamem i Ewą. Wystawa na piętrze jest pod stałą opieką osoby, która każdej wchodzącej tam osobie daje informator wydrukowany po obu sronach kartki formatu A4. Do wyboru jest wiele różnych języków. Jest między innymi informator po polsku.

 
 Naprzeciw wejścia do kościoła rozłożone są stragany z kwiatami.

 
 W kościele, na filarach, znajdują się dwie tablice, na których wyryte są nazwiska osób z tej parafii, które poległy w walkach w czasie pierwszej wojny światowej. Podobne tablice spotykałem w starych kościołach na Mazurach. Pochodzą one z okresu międzywojennego, gdy Mazury były niemieckie. Na tych mazurskich tablicach występuje dużo polsko brzmiących nazwisk, choć czasem o zgermanizowanej pisowni.
 
 W kościele znajdują się witraże, które przyciągnęły moją uwagę. Nie wiem, jak są stare. Jednak można zobaczyć, jaki ogrom pracy został włożony w ich zrobienie.
Z salki, gdzie wystawiane są ornaty można przez okno spojrzeć na główny plac starego miasta. Widok jest jednak nieco rozmazany i może przypominać szyby zmoczone kroplami deszczu. Jest to skutek niedoskonałości szkła wykonywanego metodą rzemieślniczą. Nie potrafię powiedzieć, jak stare jest to szkło, czy historyczne, czy jest to może wyrób współczesny.

 
 W kościele znajduje się kilka bocznych kaplic, przy których znajdują się tabliczki z informacjami, komu są poświęcone.








Na piętrze, naprzeciw ołtarza, tam gdzie zwykle jest chór i organy, znajduje się salka z podwójnym szeregiem ozdobnych foteli, przypominających konstrukcją krzesełka w kinie, z podnoszonym siedziskiem. Miejsca te są przeznaczone dla dostojników kościelnych, biorących udział w mszy. Zazwyczaj miejsca te są w pobliżu ołtarza, postawione przy ścianie po obu stronach. Kościół jest jednak mały i dawniej podjęto decyzję o przeniesieniu tych miejsc na piętro. Na krzesłach tych można było siedzieć, wtedy siedziska były w położeniu poziomym. Można było przy nich też stać, wtedy stawiane były w pionie, a ta wysokości tyłka były wtedy malutkie podpórki, które normalne były schowane pod siedziskiem. Podpórki te miały rzeźbienia, każe krzesło inne. Jest na nich wiele symboliki, która w tym momencie była dla mnie niezrozumiała. Można znaleźć to na stronach nternetowych podanych w informatorze. Moją uwagę przykuł jednak jeden fotel, na którym podpórka mieła wyrzeźbioną gołą dupę z dużym otworem i głową między nogami. Co to mogło oznaczać - nie wiem. Może "mam was wszystkich gdzieś" a może "jestem gotowy". Abe to rozszyfrować, musiałbym wczytać się w informacje na tej stronie nternetowej. Zdjęcie tego siedziska jest na samym końcu strony.