Wierzba
Wimmera
Salix x wimmeriana Gren. et Godr.
|
Data
modyfikacji: 2 maja 2017
|
|
|
Pochodzenie. Jest to mieszaniec S.
purpurea × S. caprea. Synonim: S.
daphnoides × S. elaeagnos.
Opis. Rośnie
w formie wyprostowanego, wysokiego krzewu. Młode pędy pokryte są
szarymi
włoskami, później są nagie i błyszczące, barwy żółtawej.
Liście
sezonowe, podługowate do lancetowatych, nieregularnie i delikatnie
piłkowane.
Z wierzchu mają barwę ciemnozieloną, od spodu szarą lub
niebieskozieloną,
młode pokryte jedwabistymi włoskami. Kotki prawie siedzące.
Uprawa. Wierzba
Wimmera
jest całkowicie odporna na mróz, wytrzymuje temperatury poniżej
-
29°C. Podatna jest jednak na rdzę.
|
Dębiany.
Krzew
kupiony w Mera Flor w Bartoszycach 15 marca 2008. Na plakietce była
nazwa
"Wierzba willmeriana". Nie udało mi się znaleźć we wszelkich dostępnych
bazach
danych nawet śladu takiej wierzby. Dopiero dzięki informacji otrzymanej
poprzez e-mail
od osoby prowadzącej szkółkę roślin ozdobnych tajemnica się
wyjaśniła
i teraz wiem, że jest to wierzba Wimmera. W moim ogrodzie pędy tej
wierzby chętnie zjadają zimą sarny.
|