Dębiany.  Pierwsza, maleńka sadzonka pochodziła ze szkółki p. Wyszomirskiego z Lubinia. Do Dębian przywieziona została 14 września 2007. Nie przetrwała jednak zimy. Następna szydlica kupiona została poprzez aukcje internetowe Allegro (marcin_arr). Paczka z dość dużą sadzonką dotarła 25 czerwca 2008. Roślina  posadzona została koło stawu 8 lipca 2008. Po silnych mrozach w lutym 2009 roślina stała się brązowa, ale w kwietniu zaczęła odzyskiwać zieloną barwę. Roślina została mocno uszkodzona w w czasie bardzo mroźnej i długiej zimy 2009/10. Część pędów została trwale uszkodzona. Roślina zregenerowała uszkodzenia, ale następnej zimy została mocno obżarta przez jelenia, aż w końcu po kolejnej ostrej zimie już nie odżyła. Liczę na to, że szydlica w Dębianach powinna jednak utrzymać się. Widziałem dość duży egzemplarz szydlicy japońskiej w arboretum w Kudypach koło Olsztyna. W Dębianach klimat jest nieco łagodniejszy, jest więc szansa na odchowanie drzewa.

Porcja nasion została przysłana z Dendrony 24 marca 2014 (Chiny, żywoność 20%, czystość 90%).

Dziewięć kolejnych zdjęć zostało zrobionych 29 sierpnia 2016 w Szkocji, w arboretum w Kilmun.

Siedem kolejnych zdjęć zostało zrobionych 3 września 2018 w ogrodzie botanicznym w Zugdidi w Gruzji. Jest to filia ogrodu botanicznego w Tbilisi. Rośnie tam  dość liczna populacja wielkich szydlic. Miejsce nie jest jednak typowym ogrodem botanicznym, a raczej starym, zaniedbanym parkiem położonym przy pięknym, zabytkowym pałacu Dadiani.