Świdojarząb
Raciborskiego ('Raciborskiana')
Amelasorbus x raciborskiana Wróbl., x Amelasorbus 'Raciborskiana'
|
Data
modyfikacji: 19 lutego 2017
|
|
|
Pochodzenie: Jest
to mieszaniec międzyrodzajowy Amelanchier
asiatica x Sorbus Sp. Roślina została otrzymana przez Antoniego
Wróblewskiego w arboretum w Kórniku w 1934 roku, a
opisana w 1938 roku. Dokładny opis rośliny został podany przez Browicza
i Bugałę w 1958 roku. Roślina rzadka, spotykana głównie w
kolekcjach dendrologicznych, choć jest oferowana przez szkółkę J.B. Szmit w Pęchocinie.
Opis:
Świdojarząb Raciborskiego rośnie w postaci małego drzewa o grubym i
mocnym pniu. Osiąga wysokość 5-8 m i podobną szerokość korony.
Szybkość wzrostu umiarkowana. Liście sezonowe, ciemnozielone, od spodu
jaśniejsze, sinozielone, głęboko klapowane i złożone, na piłkowane,
podłużne i jajowate. Liście złożone pierzaste wykształcają się bardziej
na długopędach (cecha Sorbus),
a pojedyncze na krótkopędach (cecha Amelanchier). Młode liście
owłosione, starsze nagie. Jesienią przebarwiają się na kolor
pomarańczowy do szkarłatnoczerwonego. Kwiaty białe, drobne zebrane w
gęste kwiatostany. Kwitnie w kwietniu - maju. Owoce fioletowe, kuliste,
jadalne, lecz na roślinie zawiązuje się niewielka ich ilość.
Uprawa: Roślina
powinna
rosnąć na stanowisku słonecznym lub półcienistym. Gleba powinna
być przepuszczalna, żyzna, wystarczająco wilgotna. Roślina całkowicie
odporna na nasze mrozy. Można sadzić ją w parkach jak i przydomowych
ogrodach.
|
Dębiany.
Roślina została kupiona 21 listopada 2014 w Szkółce Drzew i Krzewów
Ozdobnych J.B.
Szmit w Pęchcinie koło Ciechanowa. Roślina szczepiona, wysokości
200 cm, doniczka 7,5-litrowa. Do gruntu została posadzona 24 listopada
2014. Rośnie naprzeciw domu nr 3.
|