Sosna Armanda
Pinus armandii Franch.


Data modyfikacji: 16 września 2015




 
Występowanie. Występuje naturalnie w Chinach, Japonii, Tajwanie i Korei. W Polsce jest rzadko spotykana, głównie w arboretach i ogrodach botanicznych.

Opis. Rośnie w formie drzewa o luźnej koronie i długich gałęziach. Wygląd egzotyczny, niespotykany wśród naszych drzew. W naszym klimacie osiąga około 5 m wysokości. Rośnie średnio szybko. Już w wieku 10 lat pojawiają się na niej szyszki z dobrymi do wysiewu nasionami. Posiada długie igły zebrane w pęczki po pięć sztuk, długości do 15 cm, jasnozielone, zwisające, drobnoząbkowane. Kora na młodych gałęziach cienka i gładka, z wiekiem staje się lekko spękana, ciemnobrązowa z odcieniem czerwieni. Szyszki jajowate, o długości nawet do 20 cm przy 6 cm średnicy. Nasiona duże, jadalne. Igły wydzielają substancję, która jest przez deszcz spłukiwana do gleby i ogranicza kiełkowanie nasion. Sosna broni się w ten sposób przed konkurencją ze strony innych roślin.

Uprawa. Sosna Armanda rośnie na każdej glebie, nawet piaszczystej. Toleruje zarówno suchą jak i wilgotną glebę. Stanowisko powinno być słoneczne lub półcieniste. Drzewo całkowicie odporne na mróz.

Dębiany. Sadzonka pochodzi ze szkółki p. Wyszomirskiego z Lubinia. Do Dębian dotarła 14 września 2007. Wiosną 2008 wyglądała marniutko i następną sadzonkę zamówiłem 2 czerwca 2008 poprzez aukcje internetowe Allegro (marcin_arr) ze Szkółki "Sekwoja" państwa Bartkowiaków w Mściszewie koło Murowanej Gośliny. Kolejną, ładną sadzonkę kupiłem 14 września 2009 w PUDIZie w Olsztynie. Została posadzona 18 września 2009 w pobliżu stawu, przy pniu po ściętej, wielkiej topoli.