Występowanie. Różanecznik ten został opisany w 1885 roku przez jego odkrywcę, barona Ungerna-Sternberga, a nazwany na cześć jego przyjaciela M. Smirnova. Naturalne stanowiska tego różanecznika znajdują się w północno-wschodniej Turcji i przylegającej do tego rejonu Gruzji.

Opis. Rośnie w formie wyprostowanego, luźnego krzewu, osiąga do 3 m wysokości i 1-2 m szerokości. Kwitnie w czerwcu. Szerokodzwonkowate kwiaty są różowe (w różnych odcieniach), z żółto-brązowymi plamkami w gardzieli. Pojedyncze kwiaty składają się z pięciu płatków, o „falbankowo” pomarszczonych krawędziach. Mają 5-8 cm średnicy i zebrane są po 6-15 w duże kwiatostany. Młode pędy są pokryte gęstym, srebrnym kutnerem. Liście ma owalne, osiągające długość 6,5-17,5 cm i szerokość 2-3,5 cm. Są zimozielone, na krzewie pozostają przez 3-5 lat.

Uprawa. Jest to krzew o niewielkich wymaganiach. Gleba dla niego musi być kwaśna i wilgotna, ale dzięki głębokim korzeniom, dość dobrze radzi sobie z okresami suszy. Jest też wyjątkowo mrozoodporny, nawet do -40°C. Dobrze prezentuje się w towarzystwie innych rododendronów.

Dębiany. Roślina została zamówiona 16 sierpnia 2008 przez aukcje internetowe Allegro (Cedzyki). Paczka z rośliną dotarła do Dębian 22 sierpnia. Różanecznik został posadzony na stałe miejsce następnego dnia. Rósł na granicy parku, niedaleko odpływu wody ze stawu, przy dębie. Niestety, miejsce i gleba były niezbyt odpowiednie. Krzew marniał, do tego został zimą w dużym stopniu zżarty przez jakąś zwierzynę i w końcu zupełnie zmarniał. Nasiona pochodzą z Arboretum SGGW w Rogowie. Zamówione zostały 3 stycznia 2016, a przysłane 8 stycznia 2016, porcja 0,6 g. Wysiane zostały do doniczki 14 kwietnia 2016, na powierzchnię torfowej gleby i zostały przykryte szkłem.