Występowanie. Robinia Kelseya pochodzi ze wschodniej części Stanów Zjednoczonych.

Opis. Rośnie w formie krzewu o wysokości do około 3 m lub w formie małego drzewa. Ma wiotkie gałązki z ładnym ulistnieniem. Kwiaty barwy różowoliliowej, delikatnie pachnące, rozwijają się w pierwszej połowie lata. Liście sezonowe, o gładkiej powierzchni. Drzewo jest atrakcyjne dla pszczół, motyli i ptaków.

Uprawa. U nas prawdopodobnie jest wystarczająco odporna na mróz. Nasiona i inne części rośliny są trujące. Stanowisko słoneczne. Gleba powinna być przepuszczalna, średnio wilgotna, o odczynie obojętnym, pH 6-8.

Rozmnażanie. W sieci znalazłem informacje, że robinię Kelseya można rozmnażać poprzez sadzonki zdrewniałe lub z nasion wysiewanych jesienią do inspektu. Nasiona należy zbierać, gdy strąki wyschną na drzewie i zaczynają pękać. Należy je szybko wysiać, bo źle się przechowują.

Dębiany. Nasiona pochodzą z ogrodu botanicznego w Walencji w Hiszpanii, gdzie zostały zebrane 28 września 2008. Wrzuciłem je do doniczki 8 marca 2009. Pierwsze siewki zaczęły wyłazić z ziemi przed upływem tygodnia. Siewki rosły bardzo szybko. Pod koniec lata niektóre miały już około 80 cm wysokości i były ładnie rozrośnięte wszerz. Jedno drzewko zostało posadzone 2 października 2010 przy ogrodzeniu ogródka warzywnego, od strony budynków mieszkalnych. W czasie ostrych zim przemarza, ale szybko odrasta z dolnej części pnia.