Orzech chiński
Juglans sinensis (DC.) Dode., Juglans regia sinensis DC.


Data modyfikacji: 25 grudnia 2014


 
Wystepowanie. Wschodnia Azja - Chiny i Korea.

Opis. Drzewo o sezonowych liściach, dorastające do 20 m wysokości. Kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty rozdzielnopłciowe, wiatropylne. Roślina jednopienna, samopylna.

Uprawa. Toleruje gleby od piaszczystych po gliniaste. Gleba powinna być przepuszczalna, wilgotna. Odczyn gleby od kwaśnych po zasadowe. Orzech nie toleruje stanowisk cienistych. Przy doborze stanowiska dla orzecha należy brać pod uwagę, że orzechy wydzielają substancje ograniczające rozwój innych roślin, szczególnie jabłoni, roslin wrzosowatych, pięciorników i roślin iglastych, głównie sosen.

Dębiany. Sadzonka przysłana została 6 listopada 2008 ze Szczepankowa od użytkownika Allegro Broda90. Roślina mateczna pochodzi z Ogrodu Botanicznego UAM w Poznaniu. Sadzonka zimę spędziła zadołowana w zimnej piwnicy, a od wiosny siedziała w dużej doniczce. Do gruntu została posadzona 26 lipca 2009. Rośnie w sadzie, od strony stawu, niedaleko rowka z wodą, koło orzecha skalnego.