Orzech ajlantolistny (japoński, Siebolda)
Juglans ailantifolia Carr., J. sieboldiana, J. cordiformis, J. mandshurica var. sachalinensis
Ang.: Japanese Walnut


 Data modyfikacji: 9 maja 2017

 
Występowanie. Naturalne stanowiska tego orzecha występują na Półwyspie Sachalińskim i w Japonii. W Europie sadzony jest od 1860 roku.

Opis. Drzewo o sezonowych liściach, dorastające do 15-20 m wysokości. Zazwyczaj posiada krótki pęd główny, który nisko się rozgałęzia i tworzy szeroką kopulastą koronę. Pędy zwłaszcza u młodych drzew są grube, gęsto gruczołkowato owłosione. Liść składa się z 11-17 listków i dorasta do 1 metra długości. Owoce są jajowate i lekko gruczołkowato owłosione, zebrane w gronach. Orzech jest jajowaty lub prawie kulisty, krótko zaostrzony.

Uprawa. Drzewo jest odporne na polskie mrozy. Lubi gleby żyzne, próchniczne i głębokie. Sadzone jest jako roślina ozdobna jak i owocowa. Drewno jest twarde, stosowane m.in. do wyrobu drewnianych elementów broni palnej.
Dębiany. Drzewo to wygrzebałem na aukcjach internetowych Allegro u użytkownika maciekp_2004. Zamówione zostało 18 października 2007, a przesyłka z rośliną dotarła 24 października. Są to jednoroczne roślinki wysokości ok. 30 cm. Druga sadzonka zamówiona została poprzez aukcje internetowe Allegro (szymonp20) 6 września 2008. Trzeci egzemplarz kupiony został od sprzedawcy Allegro Tyllen z Suwałk i przysłany 15 kwietnia 2014.