Lilak chiński
Syringa x chinensis Willd.


Data modyfikacji: 3 kwietnia 2017


 
Pochodzenie. Jest mieszańcem Syringa persica i Syringa vulgaris. Został otrzymany w Rouenwe Francji w 1777 roku. Jest to naturalny mieszaniec. Występuje tylko w uprawie. Na terenie Polski gatunek jest od 1813 roku.

Opis. Krzew, dorasta do 4-6 m wysokości. Jest gęsto rozkrzewiony. Kwiaty ma drobne, w kolorze lila, pachnące, zebrane w wiechach. Kwitnie bardzo obficie w połowie maja.

Uprawa. Jest odporny na mróz i ma małe wymagania glebowe. Nadaje się do zieleni miejskiej i osiedlowej.

Dębiany. Wyjazd do Ełku 8 września 2007 zakończył się przywiezieniem podrośniętego już lilaka chińskiego, o wysokości około półtora metra. Jesienią 2007 został posadzony od północnej strony domu, naprzeciw głównego wejścia do dworu, koło tulipanowca amerykańskiego. Wczesną wiosną 2008 sprawiał wrażenie, że przymrozki mu zaszkodziły, końce pędów były uszkodzone, jednak w maju pokazały się kwiaty. Zima 2008/9 była dość ostra, pod koniec z silnym mrozem około -20ºC. Lilakowi to jednak nie zaszkodziło i w maju pokrył się obficie kwiatami. Wiosną 2010 roku po bardzo ostrej i długiej zimie lilak nie kwitł, ale za to zagęścił się i przybrał bardziej regularny kształt.


















Trzy kolejne zdjęcia zrobione zostały 26 marca 2017 w ogrodzie botanicznym w Höxter, w Nadrenii Północnej-Westfalii.