Grujecznik japoński
Cercidiphyllum japonicum Siebold et Zucc.


 Data modyfikacji: 9 stycznia 2018

 
 Występowanie: Rośnie w Japonii. Tworzy tam górne piętro lasów. Do Europy drzewo dotarło w latach 80-tych XIX wieku, a do Polski pod koniec XIX w. Jest to jedno z najpiękniejszych drzew wschodnioazjatyckich, które mogą być u nas uprawiane.

Opis: Jest to średniej wielkości drzewo, dorastające do 30 m wysokości, często wielopniowe, o zaokrąglonej koronie. U nas osiąga 15 m. Posiada oryginalne okrągłe i sercowate liście o ciekawym rysunku żyłek, przypominającym mozaikę. Na wiosnę liście mają jasny, fioletowo-czerwony kolor, zmieniają później barwę na jasnozieloną o niebieskawym odcieniu, a od spodu sinozieloną. Jesienią bardzo ładnie się przebarwiają. Drzewa rosnące na stanowiskach słonecznych i suchych jesienią przebarwiają się na ceglasto, pomarańczowo i różowo, a rosnące w cieniu na jasnokremowo, łososiowo i żółto. Jest jednym z najładniej przebarwiających się drzew. Opadłe liście wydzielają słodki zapach podobny do karmelu albo świeżego ciasta drożdżowego. Z tego powodu nazywany jest ciasteczkowym drzewem. Kwiaty są delikatne, czerwonoróżowe, wyrastają wczesną wiosną, przed pojawieniem się liści. Owocami są zielone, rożkowate mieszki długości 2 cm. Pozostają na drzewach do późnej jesieni i utrzymują się jeszcze po opadnięciu liści.
Uprawa: Grujecznik japoński dobrze rośnie na żyznych, próchniczych i wilgotnych glebach o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym (pH 6-7). Miejsce powinno być półcieniste. W pełnym słońcu gorzej rośnie. Jest odporny na mrozy, ale młode egzemplarze mogą ulegać uszkodzeniom. Powoduje to powstawanie kilku pni, zamiast jednego.

Dębiany. Sadzonka zamówiona poprzez aukcje internetowe Allegro (rosliny_ozdobne) 1 listopada 2007. Przesyłka z drzewkiem dotarła 9 listopada 2007. Drugie drzewko kupiłem 21 sierpnia 2009 w PUDIZie w Olsztynie. Jedno drzewko zostało posadzone 19 września 2009 w pobliżu budynków gospodarczych, ale wymarzło. Drugie zostało posadzone 18 lipca 2010 koło większego stawu, od strony sadu, w półcienistym miejscu. Kolejne dwa krzaczki zostały kupione na wyprzedaży w PUDIZ-ie w Olsztynie 3 lipca 2012.


  
Siedem kolejnych zdjęć zostało zrobionych 21 października 2017 w Kijowie w ogrodzie botanicznym  im. M.M. Griszko.