|
|
Występowanie.
Gatunek pochodzi z
północno-wschodnich
Chin, Korei, Japonii i dalekiego wschodu Rosji.
Opis. Jest pnączem
wspinającym
się po podporach na wysokość 10 - 15 m. Rośnie bardzo szybko. Nadaje
się
do posadzenia przy gołym pniu wysokiego drzewa, np. sosny. Wykształca
wtedy
dość wysoko główną koronę i tworzy malowniczą, zieloną i nieco
roztrzepaną
kolumnę. Posadzony bez podpory tworzy szerokie, gęsto ulistnione krzewy
osiągające
wysokość 1,5-3 m. Kora pędów jest ciemnoszara, z głębokimi,
podłużnymi
lub skośnymi pęknięciami. Często pędy splatają się w wiązki po kilka.
Liście
wykazują znaczną zmienność kształtu. Najczęściej są zaokrąglone,
szerokoeliptyczne,
ciemnozielone, błyszczące, długości do 10 cm. Rośliny rosnące na
słonecznym
stanowisku przebarwiają się jesienią na żółto. Kwiaty drobne,
białawo-zielonkawe,
jednopłciowe, bez wartości zdobniczej. Kwiatostany rozmieszczone są
prawie
na całej długości jednorocznego pędu. Atrakcyjne owocostany w postaci
spłaszczonych,
kulistych żołto-pomarańczowych torebek z czerwoną osłonką w środku,
pokrywającą
nasiona.
Uprawa. Dławisz
wymaga gleby świeżej, piaszczysto-gliniastej.
Dobrze rośnie na stanowiskach półcienistych i słonecznych. Jest
dość
odporny na suszę. Rośliy starsze mrozoodporne, a u młodych mogą
przemarzać
wierzchołki pędów. W dobrych warunkach pędy po roku mogą
osiągnąć
długość około 3 m, a po 5 latach 10 m. Kwitną i owocują rośliny 5-8
letnie.
Rośliny rozmnażane wegetatywnie rozpoczynają kwitnienie wcześniej. Dość
dobrze
znosi przesadzanie. W miejscu uszkodzonych korzeni powstają odrosty
korzeniowe,
które można wykorzystać do rozmnożenia rośliny.
|