Brzoza żółta
Betula alleghaniensis, betula lutea


Data modyfikacji: 8 lipca 2018


 
Występowanie. Brzoza żółta w naturze występuje w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych i w południowo-wschodniej Kanadzie, gdzie jest najważniejszym drzewem liściastym. W uprawie brzoza żółta jest drzewem rzadko u nas spotykanym.

Opis. Dorasta do wysokości 20 metrów. Kora podobna do czereśniowej czy czeremchowej lecz o żółtawym odcieniu, łuszcząca się i zwijająca. Młode pędy często owłosione i oliwkowozielone. Liście zielone, matowe, duże do 12 cm długości, wydłużone i ostro piłkowane. Od spodu pokryte długimi włoskami. Owocostany pojedyncze, długości do 3 cm, grube i jajowate. Długo po dojrzeniu pozostają na drzewie.

Uprawa. Brzoza żółta jest odporna na mrozy. Wymaga gleb żyznych i wilgotnych. Drzewo bardzo dekoracyjne, spotykane jednak głównie w kolekcjach dendrologicznych.

Dębiany. Sadzonka zamówiona poprzez aukcje internetowe Allegro (rosliny_ozdobne) 1 października 2007. Przesyłka z roślinami dotarła 5 października. Sadzonka była ładna, zdrowa. Na stałe miejsce została wysadzona 24 lipca 2008. Rośnie niedaleko schodów do nowszej części dworu, od strony mniejszego stawu. Porcję nasion dostałem 9 stycznia 2013 z Ogrodu Botanicznego UJ. Druga brzoza do gruntu została wysadzona 17 czerwca 2018. Rośnie przy drodze wzdłuż sadu, od strony stawu, obok brzozy omszonej, podg. karpacki.












Pięć kolejnych zdjęć zostało zrobionych 29 sierpnia 2016 w arboretum w Kilmun w Szkocji.