Brzoza
Maksymowicza
Betula maximowicziana Regel 1868, Betula candelae
Koidz., Betula maximowiczii Regel 1865
|
Data
modyfikacji: 10 czerwca 2018
|
|
|
Występowanie. Brzoza Maksymowicza
występuje na japońskich wyspach Hokkaido i Honsiu
oraz na południowych Wyspach Kurylskich. Betula maximowiczii
Rupr. jest innym gatunkiem -
jest to brzoza dahurska. Drzewo jest rzadko spotykane w Polsce, tylko w
kolekcjach
dendrologicznych. Duże drzewo można zobaczyć w ogrodzie botanicznym w
Glasgow.
Opis. Drzewa w
swojej ojczyźnie mogą
osiągać 20-30 m wysokości. Uprawiana w Polsce osiąga 5-10 m.
Charakteryzuje się szerokostożkowatą, przejrzystą koroną. Korowina na
pniach jest pomarańczowo- szara i łuszczy się drobnymi strzępkami.
Liście są bardzo ładne i duże, do 18 cm długości, szerokosercowate,
pokryte gęsto drobnymi włoskami. W dotyku przypominają
aksamit. Jesienią przybierają efektowną, złocistożółtą barwę,
przechodzącą
w czerwień.
Uprawa. Brzoza ta
jest mało wymagająca w stosunku do gleby, mrozoodporna.
Powinna być sadzona w pełnym słońcu.
Dębiany. Sadzonkę
zamówiłem
poprzez aukcje internetowe Allegro (pysia2004)
11 listopada 2007. Przesyłka dotarła 19 listopada. Na stałe miejsce
brzozę posadziłem 28 czerwca 2008. Rośnie przy
północno-zachodnim narożniku dworu.
|
|
|
Sześć kolejnych zdjęć zostało
zrobionych 28 sierpnia 2016 w ogrodzie botanicznym w Glasgow, w Szkocji.
|