Dwór i otoczenie


Data modyfikacji: 6 listopada 2005

Bryła domu jest niejednolita. Pochodzi z dwóch różnych okresów. Starsza część, większa, przykryta jest dwuspadowym dachem z czerwonej ceramicznej dachówki. Wiek jej szacuję na około 300 lat. Część ta jest stosunkowo prosta, bez szczególnych ozdób pozwalających wyraźnie określić jej styl architektoniczny. Po prostu wiejska chałupa, tyle że duża. Druga część jest parterową przybudówką w klasycystycznym stylu, zbudowaną w 1902 roku.





Starsza część domu, moja, zbudowana jest z czerwonej cegły przykrytej warstwą tynku. Jest to cegła określana jako klasztorna lub gotycka. Jest większa od współcześnie produkowanej. Posiada rozmiary 30x15x7.5 cm. Fundamenty budynku od wewnątrz są wymurowane z cegły, natomiast zewnętrzna część jest zrobiona z granitowych głazów, których pełno jest na okolicznych polach. Cegły i kamienie spojone są luźną, wapienno-piaskową zaprawą.

Dom posiada amfiladowy układ pomieszczeń, czyli poszczególne pomieszczenia połączone są ze sobą drzwiami tak, że można przez nie przejść przez całą długość budynku. W środkowej części domu jest korytarz i schody do piwnicy i na piętro. Na parterze jest 6 pokoi, kuchnia, łazienka oraz wgłębny ganek od strony parku. Powierzchnia użytkowa parteru wynosi 250m2. Największy pokój posiada powierzchnię 58m2.

Na piętrze są 4 pokoje bez skosów oraz kilka pomieszczeń pod skosami. Hol na piętrze jest wielki, długości 10 metrów. Na poddaszu znajduje się wędzarnia.

Cały budynek jest podpiwniczony. Strop pod korytarzem jest drewniany, natomiast pozostałe pomieszczenia piwniczne posiadają ceglane sklepienie. W piwnicach dawniej mieściła się część gospodarcza domu - kuchnia, pralnia, spiżarnia, piwniczka na wino, pokoje mieszkalne dla służby.

W okresie przedwojennym budynek był już zelektryfikowany, posiadał wodociąg i kanalizację.




Ciekawą częścią budynku jest ganek, który znajduje się w południowo-wschodnim narożniku. Z ganku prowadzą bezpośrednio drzwi do salonu - największego pokoju w domu. Schody pochodzą z lat 70-tych, wymurowane z cegły i bloczków gazobetonowych. Są już popękane. Balustrada pospawana jest z rur i prętów zbrojeniowych. Pierwotnie z ganku prowadziły na dół drewniane schody. Od strony wschodniej ganek posiada okno. Dzięki temu, że tylko jedna ściana jest otwarta, na południe, na ganku nie ma przeciągów. Miejsce jest doskonałe zarówno na upalne dni, jak i na deszczowe.