Żywotnikowiec japoński
Thujopsis dolabrata  (Thunb. ex L.f.) Siebold & Zucc.


 Data modyfikacji: 20 maja 2015

 
Występowanie. Żywotnikowiec japoński pochodzi z północnej i środkowej Japonii.

Opis. Roślina zimozielona, wolno rosnąca. Po 10 latach osiąga około 3 metry wysokości. Posiada kształt szerokiego stożka o gęstej koronie. Pień jest pokryty czerwonobrązową, łuszczącą się korowiną. Łuski, z których składa się roślina, są znacznie większe niż w tujach, woskowe, błyszczące, ciemnozielone z białymi, charakterystycznymi plamami pod spodem. Jest to roślina jednopienna.

Uprawa. Lubi żyzne, kwaśne i wilgotne gleby. Nadaje się do półcienistych i cienistych ogrodów, ale również dobrze rośnie w słońcu. Wytrzymuje mrozy do -23 stopni.
Dębiany. Roślina została kupiona 11 maja 2004 w Olsztynie. Gdy ją zobaczyłem, od razu mi się spodobała. Na plakietce była nazwa "thujopsis". Tydzień później zobaczyłem tę samą roślinę w PUDIZie w Olsztynie i tam dowiedziałem się o jej bardziej znanej nazwie, czyli o żywotnikowcu japońskim. Przeszukanie internetu dostarczyło mi trochę informacji o niej. Określana jest jako roślina dla koneserów.

Zimą 2005/6 roku mrozy dochodziły do -30 stopni. Roślina przetrzymała je bez żadnych uszkodzeń.