Wawrzynek wilczełyko Daphne mezereum L. Data modyfikacji: 14 marca 2015   Opis. Krzew osiąga około 1 m wysokości, jest słabo rozgałęziony. Pędy ma sztywne, dość grube, szare. Liście lancetowate, cienkie, do 8 cm długie, całobrzegie, szarozielone. Kwiaty różowe, średnicy około 12 mm, silnie pachnące. Rozwijają się bardzo wcześnie przed rozwojem liści w lutym i marcu. Owoce mają kształt kulisty, czerwone, dojrzewają w lipcu. Uprawa. Wawrzynek wilczełyko jest wytrzymały na mrozy. Lubi gleby wapienne, wilgotne. Rośnie w miejscach cienistych. Źle znosi suszę. Źle znosi przesadzanie i cięcie. Bardzo efektowny krzew, wczesną wiosną i latem z czerwonymi owocami. Polecany do małych ogródków, parków. Nie powinien być sadzony w miejscach łatwo dostępnych dla dzieci. Cała roślina, a szczególnie owoce są trujące. Zjedzenie 10-12 dojrzałych owoców może spowodować śmierć dorosłego człowieka, dla dziecka nawet 1-2 owoce mogą być śmiertelne. Owoce i liście zawierają dwa trujące składniki: glikozyd dafninę i mezereinę. Dębiany. Jest to roślina, którą spotykałem w naturze - w Tatrach i na Bagnach Biebrzańskich, wtedy gdy kwitła wczesną wiosną. Roślina, którą mam, są to ogrodowe samosiewy z okolic Olsztyna, znalezione w maju 2009. Do gruntu zostały posadzone 30 lipca 2010. Rosną koło kurnika pod sosną lapońską.