Prinsepia chińska, prinsepia jednokwiatowa
Prinsepia uniflora Batalin, Sinoplagiospermum uniflorum (Batalin) Rauschert


Data modyfikacji: 19 kwietnia 2018


 
Występowanie. Krzew pochodzi z Chin. Polskie nazwy prinsepii są trochę niekonsekwentne, bo łacińska nazwa Prinsepia sinensis, tłumaczona na język polski miałaby brzmienie "prinsepia chińska", ale u nas ma jednak nazwę "prinsepia mandżurska".

Opis. Osiąga wysokość 1,5 m. Kwiaty białe, 5 mm średnicy, osadzone na krótkich szypułkach. Owoce czerwone, kuliste, 1,5 cm średnicy, soczyste, pyszne, o posmaku wiśni. Obsypują obficie krzew tak, że gałęzie uginają się od owoców. Lepiej owocują krzewy sadzone po 2-3 sztuki, lecz pojedynczy krzew też wyda owoce. Wcześnie gubi liście, zaraz po zbiorze owoców. Brzeg liścia jest piłkowany, co pozwala odróżniać ją od prinsepii mandżurskiej, której liście mają brzeg gładki.

Uprawa. Wymaga stanowiska słonecznego. Roślina mało wymagająca co do gleby. Jest całkowicie mrozoodporna. Nie wymaga oprysków.

Dębiany. Sadzonka została przysłana 5 listopada 2008 jako gratis przy zakupie innych roślin ze szkółki Ogród Marzeń ze Szczecina. Do gruntu została posadzona 29 lipca 2009. Znalazłem dla niej miejsce w sadzie niedaleko brzóz.

















Kolejne cztery zdjęcia zostały wykonane 25 sierpnia 2017 w ogrodzie botanicznym w Tbilisi. Trafiłem tam na prinsepię chińską, jednak tabliczka z nazwą przy niej jest nieprawidłowa. Powinno być na niej napisane Prinsepia uniflora. Prinsepia sinensis, znana u nas jako prinsepia mandżurska, posiada liście o gładkim brzegu.