Perukowiec podolski
Cotinus coggygria, Rhus cotinus


 Data modyfikacji: 19 kwietnia 2018
 
 Opis. Nazwa krzewu pochodzi od oryginalnych puszystych i kulistych owocostanów przypominających perukę. Jest to krzew wolno rosnący, szeroko rozgałęziony, dorasta do 3-4 m wysokości. Liście posiadają długie ogonki, długości do 8 cm, jasnozielone, jesienią zabarwiające się na czerwono lub żółto. Przekwitłe kwiatostany przemieniają się w puszyste dekoracyjne wiechy, pokryte długimi, czerwonawymi włoskami.

Uprawa. Perukowiec nie jest wymagający co do gleby. Może rosnąć nawet na glebie piaszczystej. Dobrze znosi również suszę i mróz. Lubi stanowisko słoneczne i ciepłe. Jest to bardzo dekoracyjny krzew, który powinien być sadzony pojedynczo w eksponowanym miejscu ogrodu.
Dębiany. Sadzonka zamówiona poprzez aukcje internetowe Allegro (rosliny_ozdobne) 1 listopada 2007. Przesyłka z krzewem dotarła 9 listopada. Na stałe miejsce perukowiec został posadzony 16 sierpnia 2008. Po dwóch ostrych zimach perukowiec nie przetrwał. Następna roślina została znaleziona 24 czerwca 2013 w szkółce Abies-Ogrody w Wójtowie koło Olsztyna. Trzecia sadzonka pochodzi z Gospodarstwa Szkółkarskiego w Zawadzie Nowej koło Policznej. Przysłana została 22 sierpnia 2013 w doniczce P11. Do gruntu została posadzona dwa dni później. Rośnie od południowej strony nowszej części dworu. Nasiona zebrałem 6 września 2017 z naturalnych stanowisk w Rumunii w regionie Dobrudża, położonym między Dunajem, a Morzem Czarnym.
 
 Zdjęcie obok przedstawia perukowca podolskiego rosnącego w ogrodzie botanicznym w Dnipro na Ukrainie, 19 października 2016.
Trzy zdjęcia poniżej zrobione zostały 25 sierpnia 2017 w ogrodzie botaniczym w Tbilisi w Gruzji. Znajdują się one w części ogrodu określonej jako arboretum, położonej wysoko na zboczu, bardzo wysuszonej.
Dwa kolejne zdjęcia zostały zrobione 18 października 2017 w Kijowie, koło Politechniki Kijowskiej.