Występowanie. Ojczyzną orzecha mandżurkiego jest rosyjski Daleki Wschód, Korea, Północne Chiny.

Opis. W miejscach naturalnego występowania dorasta do 20 m wysokości i 60 cm średnicy pnia. Koronę posiada szeroką, zaokrągloną, korę czarną, głęboko spękaną. Gałązki są grube, zielonawożółte, gruczołkowato owłosione od strony nasłonecznionej. Liście są bardzo długie 75-90 cm, czasem nawet do 125 cm, nieznacznie omszone, nieparzystopierzaste, złożone z 11-19 listków, długości 7-18 cm, na brzegu drobno piłkowanych. Owocem jest jadalny, kulisto-jajowaty orzech, lepki, zaostrzony, długości 4.5-5.5 cm, z grubą, głęboko bruzdowaną skorupą. Orzechy zebrane są w zwisające grona.

Uprawa. Drzewo jest wytrzymałe na niskie temperatury. Nadaje się do sadzenia w północno-wschodniej Polsce. Dobrze rośnie na glebach żyznych i wilgotnych. Sadzone jest jako roślina ozdobna, ale też jako owocowa. Orzech ten ma twarde drewno, stosowane m.in. do wyrobu drewnianych elementów broni palnej.

Dębiany. Drzewo to wygrzebałem na aukcjach internetowych Allegro u użytkownika maciekp_2004. Zamówione zostało 18 października 2007, a dotarło do mnie 24 października 2007. Była to jednoroczna roślinka wysokości około 30 cm. Następna pochodzi z Gospodarstwa Szkółkarskiego w Zawadzie Nowej koło Policznej. Przysłana została 19 maja 2014. Kolejna roślina została kupiona od sprzedawcy Allegro Tyllen. Przysłana została 21 sierpnia 2014.