Olsza
sercowata
Alnus cordata (Loisel.) Desf., Alnus cordifolia
Ten.
|
Data
modyfikacji: 2 stycznia 2017
|
|
|
Występowanie. Olsza sercowata
pochodzi z południowych Włoch i Korsyki.
Opis. Rośnie w
formie
drzewa o wysokości do 15-20 m. W uprawie osiąga mniejsze rozmiary.
Korona
zaokrąglona. Kora na pniu jest ciemnoszara, na starszych drzewach
podłużnie
spękana. Pędy mają czerwonobrązową barwę. Pąki osadzone są na
trzonkach.
Liście długości do 10 cm. Na długopędach są szerokojajowate, o nasadzie
sercowatej,
na brzegu delikatnie piłkowane, ciemnozielone i błyszczące, od spodu
jaśniejsze.
Młode liście są lepkie. Żółtawe nerwy są pokryte
żółtobrązowymi
włoskami. Na krótkopędach przeważają liście okrągławe.
Owocostany
jajowate, długości 1,5–2,5 cm zebrane są po 1-3 sztuki. Zakwita, gdy
stopnieje
śnieg.
Uprawa. Młode
drzewka są dość wrażliwe na mróz, ale z wiekiem odporność na
mróz wzrasta. Najlepiej rośnie na glebach żyznych,
próchnicznych
i wilgotnych.
Rozmnażanie.
Nasiona przed siewem należy moczyć w wodzie przez dwa tygodnie.
Wysiewać w marcu-kwietniu na powierzchnię wilgotnej, torfowej gleby.
Wcisnąć nasiona w podłoże, nie przykrywać glebą. Chronić przed
wysychaniem.
|
Dębiany.
Sadzonka
pochodzi z Gospodarstwa
Szkółkarskiego
w Zawadzie Nowej koło Policznej. Przysłana została 26 lutego 2009.
Resztę
zimy spędziła w doniczce w jasnym, nieogrzewanym pokoju. Drzewko
zostało posadzone do gruntu 30 maja 2013. Rosło przy rowku z wodą,
naprzeciw budynków gospodarczych. Po raz pierwszy zakwitło
wiosną 2014, ale latem już wyschło. Porcja nasion została kupiona w
Dendronie. Nasiona, 10 g, przysłane zostały 1 lutego 2016.
|
