Mahonia
chińska
Mahonia lomariifolia Takeda.
|
Data
modyfikacji: 14 listopada 2015 |
|
|
Występowanie.
Naturalne stano- wiska tej mahonii są we wschodniej Azji (zachodnie
Chiny
do
Birmy) w lasach na wysokości około 2000 m.n.p.m. Duże okazy tej rośliny
spotykałem w Oxfordzie w ogrodach przydomowych, gdzie jest dość
powszechnie uprawiana oraz w ogrodzie botanicznym.
Opis. Osiąga
wysokość do 5 m
i
szerokość do 3 m. Liście ma zimozielone. Kwitnie od stycznia do marca.
Nasiona
dojrzewają w maju-czerwcu. Kwiaty obupłciowe, zapylane przez owady.
Uprawa. Krzew mało
odporny na mróz (do
strefy 7 USDA). Nadaje się do sadzenia
tylko w najcieplejszych regionach kraju. Może rosnąć w cieniu.
|
Dębiany.
Nasiona zostały przywiezione z ogrodu
botanicznego w Rzymie, w którym byłem 14 marca 2009. Mahonia ta
prawdopodobnie nie ma dotąd polskiej nazwy, a ta którą przyjąłem, jest
z innych języków, w których jest nazywana mahonią chińską. Nasiona
zostały
wysiane do doniczki 27 marca 2009, a 6 kwietnia zobaczyłem, że pierwsza
roślinka
zaczęła już wschodzić. Doniczka z nasionami stała w pomieszczeniu o
temperaturze
około 22°C. Na 22 wysiane nasiona 27 kwietnia było 7 siewek.
|