Karagana karłowata
Caragana pygmaea (L.) DC.


 Data modyfikacji: 1 września 2013

  Występowanie. wschodnia Azja: Chiny, Syberia, Himalaje. Rośnie na suchych terenach na dużej wysokości 3600-4800 m.n.p.m. w miejscach, gdzie w okresie wegetacyjnym brak opadów.

Opis. Krzew o sezonowych liściach, wysokość do 1,2 m. Kwitnie w maju. Kwiaty żółte, obupłciowe, zapylane przez owady. Nasiona dojrzewają we wrześniu. Roślina żyje w symbiozie z bakteriami umożliwiającymi bezpośrednią asymilację azotu atmosferycznego.

Uprawa. Roślina w pełni odporna na polskie mrozy (do strefy 3 USDA). Gleba powinna być przepuszczalna, piaszczysta, sucha lub o średniej wilgotności, nie musi być żyzna. Toleruje gleby zasadowe. Stanowisko powinno być słoneczne. Roślina lepiej znosi typowy klimat kontynentalny - gorące lata i mroźne zimy. Gorzej rośnie w łagodnym klimacie morskim.
Rozmnażanie. Z nasion najlepiej bezpośrednio po zbiorze. Suche, przechowywane nasiona należy przed wysiewem moczyć dobę w ciepłej wodzie. Wysiew do zimnego inspektu. Wschodzą w ciągu 2-3 tygodni w temperaturze 20°C. Rozmnażanie z półzdrewniałych sadzonek pobieranych w lipcu-sierpniu, długości 7-10 cm, z piętką.

Dębiany. Roślina pochodzi ze szkółki w Grabowie. Zamówiona została 6 września 2009, a przysłana 16 września. Wcześniej rosła koło brzozy brodawkowatej 'Laciniata' na krawędzi zbocza, a 1 września 2013 została przesadzona i rośnie od południowej strony nowszej części dworu, koło karagany syberyjskiej 'Pendula'. Na wcześniejszym stanowisku miała za mało słońca i była coraz bardziej zakryta przez jałowce.