Kalina praska
Viburnum x pragense Vik


Data modyfikacji: 26 grudnia 2016

 
Pochodzenie. Kalina ta czasem określana jest nazwą odmianową "Josef Vik", od nazwiska ogrodnika, który ją uzyskał. Jest to mieszaniec V. rhytidophyllum i V. utile.

Opis. Kalina praska nie owocuje. Osiąga wysokość 2 m i 1,5 m szerokości, pokrój nieregularny. Kwiaty pachnące biało-różowe, pojawiają się w końcu maja. Jest to kalina zimozielona.

Uprawa. Zalecane jest dla niej stanowisko słoneczne lub półcieniste, gleba wapienna.



Dębiany. Zakup z dnia 12 września 2007 w sklepie Olkwiat w Olsztynie. Na stałe miejsce, w pobliżu kaliny sztywnolistnej, została wysadzona 29 lipca 2008. Miałem duże wątpliwości, czy uda mi się hodować tę kalinę w Dębianach. Zalecana jest do najcieplejszych regionów Polski (I strefa kórnicka). Co prawda do tej strefy mam nie aż tak daleko, ale wszystkie trzy strefy I-III mają w pobliżu Dębian swoje granice. Będę ryzykował. Może swoisty mikroklimat po południowej stronie domu, na krawędzi dolinki będzie jej służył. Łagodną zimę 2007/8 jakoś przetrwała i nawet bardzo silne późne przymrozki, już po zimnych ogrodnikach, jej nie zaszkodziły. Zima 2008/9 zaszkodziła wielu innym roślinom z powodu silnego ataku mrozu pod koniec łagodnej zimy, ale tę kalinę oszczędziła. Na razie kalina dobrze rośnie i ma się dobrze. Latem 2009 wyraźnie urosła i zagęściła się. W kolejnych latach stawała się coraz większa i dobrze znosiła wszystkie zimy.









Cztery kolejne zdjęcia zostały wykonane 17 grudnia 2016 w ogrdzie botanicznym we Freisingu, koło Monachium.






Sześć kolejnych zdjęć zostało zrobionych 26 marca 2017 w ogrodzie botanicznym w Höxter, w Nadrenii Północnej-Westfalii.