Kalina
praska
Viburnum x pragense Vik
|
Data
modyfikacji: 26 grudnia 2016
|
|
|
Pochodzenie. Kalina ta czasem
określana jest nazwą odmianową "Josef Vik", od
nazwiska ogrodnika,
który ją uzyskał. Jest to mieszaniec V. rhytidophyllum
i V. utile.
Opis. Kalina praska
nie owocuje. Osiąga wysokość 2 m i
1,5 m szerokości, pokrój nieregularny. Kwiaty pachnące
biało-różowe,
pojawiają się w końcu maja. Jest to kalina zimozielona.
Uprawa. Zalecane
jest
dla
niej stanowisko słoneczne lub półcieniste, gleba wapienna.
|
Dębiany.
Zakup z dnia 12 września
2007 w sklepie Olkwiat w Olsztynie. Na stałe miejsce, w pobliżu kaliny
sztywnolistnej,
została wysadzona 29 lipca 2008. Miałem duże wątpliwości, czy uda mi
się
hodować tę kalinę w Dębianach. Zalecana jest do najcieplejszych
regionów Polski (I strefa kórnicka). Co prawda do tej
strefy mam nie aż tak daleko, ale wszystkie trzy strefy I-III
mają w pobliżu Dębian swoje granice. Będę ryzykował. Może swoisty
mikroklimat po
południowej stronie domu, na krawędzi dolinki będzie jej służył.
Łagodną
zimę 2007/8 jakoś przetrwała i nawet bardzo silne późne
przymrozki,
już po zimnych ogrodnikach, jej nie zaszkodziły. Zima 2008/9
zaszkodziła wielu innym roślinom z powodu silnego ataku mrozu pod
koniec łagodnej zimy, ale tę kalinę oszczędziła. Na razie kalina dobrze
rośnie i ma się dobrze. Latem 2009 wyraźnie urosła i zagęściła się. W
kolejnych latach stawała się coraz większa i dobrze znosiła wszystkie
zimy.
Cztery kolejne zdjęcia zostały
wykonane 17 grudnia 2016 w ogrdzie botanicznym we Freisingu, koło
Monachium.
Sześć kolejnych zdjęć zostało
zrobionych 26 marca 2017 w ogrodzie botanicznym w Höxter, w
Nadrenii Północnej-Westfalii.
|