Bluszcz kolchidzki 'Dentata'
Hedera colchica 'Dentata' J.F. Ruprecht (<1870), Hedera colchica var. dentata Hibberd 1890, Hedera colchica var. dentata (Hibberd) Lawr., Hedera colchicha f. dentata Hibberd1890, Hedera dentata Hort. ex Carričre, Hedera helix 'Dentata', Hedera helix var. dentata Hibberd 1890, Hedera colchica amurensis


 Data modyfikacji: 19 kwietnia 2015

 
 Występowanie. Odmiana ta została opisana po raz pierwszy w 1863 roku w czasopiśmie "Gartenflora" przez niemieckiego botanika Josepha F. Ruprechta, który znalazł ją na Kaukazie około 1860 roku.

Opis. Pnącze to wspina się na wysokość do 20 m. Liście ma duże, o rozmiarach 20-22 x 15-17 cm, bez klap, drobno ząbkowane o dużych odległościach między ząbkami. U starszych liści brzeg podwija się do spodu. Ogonki liściowe mają barwę purpurowozieloną, a pędy purpurową. Odmiana jest bardziej popularna w uprawie od czystego gatunku. W naszym klimacie nie wytwarza owoców. Roślina trująca.

Uprawa. Roślina dość odporna na mróz, do -26 °C i jest mniej wrażliwa na mróz od gatunku. Jest odporna na suszę, także zimową. Stanowisko powinno być półcieniste, osłonięte od wiatrów i zimowego słońca. Preferuje gleby średnio wilgotne, przeciętnie żyzne, o odczynie obojętnym lub zasadowe, lekkie, przepuszczalne. Można ją sadzić jako pnącze i jako roślinę okrywową.
Dębiany. Roślina kupiona 26 sierpnia 2009 w Szkółce Żółtowski w Szczęsnem koło Olsztyna. Posadzona została do gruntu 29 sierpnia 2009. Znalazła swoje miejsce na skraju sadu, przy rowku z wodą, obok dużego dęba szypułkowego, po którym będzie się wspinać.