Stajnia

17 lipca 2007

Budynek przedstawiony na tej stronie jest prawdopodobnie dawną stajnią. Dowiedziałem się, że część budynku przylegającego do niego była dawniej wozownią. Jest więc prawdopodobne, że mogła być to stajnia. Budynek ma szerokość 12 m i długość 26 m. Oś budynku ustawiona jest w kierunku północ-południe, z niewielkim odchyleniem w kierunku wschodnim. Szczyt budynku jest skierowany na północ. Opisy przedstawione na tej stronie mogą być obarczone błędami, ponieważ nie mam dostatecznie dużej wiedzy z zakresu budowanictwa, architektury, ani historii.

Budynek z zewnątrz

Stajnia jest położona na końcu ciągu budynków gospodarczych. Na zdjęciu budynek stajni jest po lewej stronie.

Widok na szczyt budynku od strony północnej. Widoczne są główne wrota prowadzące do wnętrza stajni.
Widok na szczytową ścianę budynku. Wieczorem ściana oświetlana jest nisko położonym, zachodzącym słońcem. Ciemniejsze miejsca na ścianie są to cienie rzucane przez rosnące w pobliżu drzewa. Zewnętrzna strona ściany zbudowana jest z typowej cegły o długości 25 cm. Cegły mają jednolitą barwę.
Północno-wschodni narożnik budynku. Wschodnia ściana osłonięta jest gąszczem samorozsiewającego się czarnego bzu. Górny narożnik ściany jest bardzo mocno wysunięty poza obrys muru, bardziej niż typowo spotykany w budynkach na tym terenie. Widoczne jest pęknięcie spoin między cegłami przy tym narożniku.

Północno-zachodni narożnik. Wysunięta część muru wymaga już naprawy.

Główne wrota do budynku. Mur jest pokryty białą warstwą soli z odchodów zwierząt, którymi nasiąkał mur.

Zawias wykonany przez kowala.

Dodatkowe wejście do budynku od wschodniej strony.
Dodatkowe drzwi prowadzące do wnętrza budynku od wschodniej strony.

Kamienne schodki przy wejściu od wschodniej strony.

Kamienny fundament budynku od wschodnej strony.

Mur budynku od wschodniej strony. Widoczne jest zamurowane dwiema warstwami cegły wejście do piwnicy wypenionej wodą.

Drzwi i okienko do pomieszczenia nad piwnicą wypełnioną wodą. Wschodnia strona budynku. Poziom drzwi jest prawie 2 m nad poziomem gruntu. Drzwi są zachowane w dobrym stanie. Prawdopodobnie wcale nie były używane po wojnie. Pomiędzy cegłami w niektórych miejscach nie ma już praktycznie zaprawy murarskiej. Przez szczeliny dmucha wiatr.

Kamienny fundament budynku. W tym miejscu ma półtora metra wysokości. Jest zrobiony z dużych, granitowych głazów. W większości jest w dobrym stanie. W nielicznych miejscach wymaga tylko uzupełnienia zaprawy między kamieniami. Konieczne jest szybkie uzupełnienie zaprawy między cegłami, bo w niektórych miejscach zaczynają już wypadać.

Widok na stajnię od  strony zachodniej. Lewa strona budynku jest w nieco lepszym stanie technicznym.

Budynek pokryty jest dachówką holenderką o rozmiarach 23x34 cm. Ta część dachu jest w miarę w dobrym stanie. Więźba dachowa nie ma dużych uszkodzeń.

Południowa część budynku. Przez długi okres czasu woda lała się do wnętrza przez dziury w dachu. Skutkiem tego dwie krokwie są do wymiany i kilka innych elementów więźby dachowej. W murze widoczne są przeróbki. W miejsce drzwi zostały umieszczone dwa okienka.

Północno-zachodni narożnik budynku.

Dach budynku wymaga szybkiego zabezpieczenia przed dalszym niszczeniem. W murze widoczne jest wejście do środka zarośnięte krzakami.

Północno-zachodni narożnik budynku. Widoczne jest zamurowane okienko. Pierwotnie okienka były po dwa obok siebie.

Uszkodzona krokiew i zapadnięty dach.

Uszkodzona przez wodę krokiew i murłata spowodowały zapadnięcie się okienka.

Uszkodzenia dachu - duże, ale możliwe do naprawy. W murze widoczne są drzwi prowadzące do wnętrza. Drzwi od wewnątrz.

Widok na stajnię z okien dworu.

Piwnica


Okienko prowadzące do piwnicy wypełnionej wodą. Piwnica pełniła prawdopodobnie rolę zbiornika wody przeznaczonej do celów gospodarczych. Jest wypełniona wodą cały czas od wojny. Wypompowywanie wody nic nie dawało, bo napełniała się ponownie.

Piwnica posiada dwa pomieszczenia, a strop między nimi podparty jest filarem. Najwyższy punkt sklepienia jest około 170 cm powyżej lustra wody. Cegły w filarze są częściowo powykruszane. Do budowy zostały wykorzystane cegły o rozmiarze większym od obecnego standardu. Mają długość 30 cm. Cegła taka nazywana jest pruską, gotycką lub klasztorną.

Wieczorne niskie słońce oświetlało piwnicę przez okienko, umożliwiając robienie zdjęć. Przejście do drugiego pomieszczenia (północnego) było utrudnione ze wzgędu na głębokość wody i niskie sklepienie. Przy brzegu muru, gdzie leży dużo pokruszonej cegły, woda sięgała nieco powyżej kolan. Środkowa część jest głębsza, z mułem na dnie. Prawdopodobnie głębokość jest do pasa.

Piwnica południowa przedzielona jest murem. Za murem brak jest ceglanego sklepienia. Strop zrobiony jest z desek, które miejscami są już przepróchniałe. Do tej części za ścianą prowadziły drzwi z zewnąrz bezpośrednio od wschodniej strony, ale są zamurowane.

Filar podpierający łuki. Cegły w miejscu gdzie zimą zamarza woda są zniszczone.

Okienko, przez które można dostać się do piwnicy. Mur dookoła okienka jest uszkodzony. Piwnica przy okienku zawalona jest gruzem.

Uszkodzenia muru i gruz w piwnicy.

Uszkodzenia muru spowodowane zamarzaniem wody w piwnicy. Poniżej poziomu, gdzie zamarza woda, cegły nie są uszkodzone. Gdyby okienko było na zimę zabezpieczane, woda by nie zamarzała i mur by się nie wykruszał.

Uszkodzenia muru piwnicznego przy okienku. Wewnętrzna część muru zrobiona jest z cegieł, a zewnętrzna z granitowych kamieni.

Uszkodzenia muru piwnicznego przy okienku.

Pomieszczenie piwniczne od strony południowej. W sklepieniu widoczny jest dolny wylot komina. Na zdjęciu dobrze widoczny jest owalny kształt sklepienia.

Wnętrze


Wnętrze stajni widziane od strony głównych wrót, czyli od strony północnej w kierunku południowym. Na końcu widoczna jest ściana postawiona ze standardowej cegły, później niż pozostałe mury. Wydziela ona na końcu nieduże pomieszczenie, w którym znajduje się parownik na ziemniaki. Ściana jest w miejscu, gdzie jest filar oddzielający pomieszczenia w piwnicy z wodą.

Wnętrze stajni. Przez okienka wpada zachodzące słońce. Przy okienku drabina prowadząca na poddasze.

Wnętrze stajni.

Mury mają ciekawą konstrukcję, ponieważ od zewnątrz zbudowane są ze standardowej cegły o długości 25 cm, natomiast wewnętrzna strona muru jest z cegły tzw. pruskiej, o długości 30 cm. Myśl, która w związku z tym przychodzi mi do głowy jest taka, że dużo starsze mury zrobione z dużej cegły zostały obudowane z zewnątrz mniejszą cegłą.

Widok na ścianę zachodnią.

Drewniane filary podpierające strop oparte są na ceglanych słupkach.

Konstrukcja stropu. Deski stropowe ułożone są na zakładkę.

Kamionkowe poidło.

Zagroda dla świń. Po lewej stronie widoczne są drzwi do pomieszczenia nad piwnicą. Drzwi po prawej - wyjście na zachód.

Drzwi w murze od strony zachodniej. Na zdjęciu tym widoczna jest przeróbka okienka na drzwi. W niektórych miejscach widoczne są przeróbki murów np. przerobienie dawnych otworów drzwiowych na małe okna. Przeróbkie te robione były mniejszą cegłą. Drzwi z zewnątrz

Pomieszczenie nad piwnicą. Widoczne jest okienko i małe drzwi wychodzące na wschodnią stronę. Drzwi i okienko.

Poddasze


Fragment więźby dachowej przy zapadniętym okienku. W większości więźba dachowa jest w dobrym stanie. Jest jednak kilka miejsc wymagających naprawy.

Przegniłe fragmenty więźby dachowej.

Fragment więźby dachowej.

Widok przez uszkodzone okienko.

Fragment uszkodzonej więźby dachowej.